Bir sevdadır sokaklar Şiiri - Kemal Polat

Bir kırbaç gibi inerdi sırtımza
Şubat yağmurları,
Şubat soğukları kılıçtan keskin
Soluduğum hava donacak, kesilecek nefesim.

Kaç basamak inmişim, bende unuttum:
Loş sokakları fersiz aydınlatan lambalar,
Bir sağa, bir sola, çarpa çarpa
Ha koptu, ha kopacaklar.

İşte ozaman sokaklar hepten karanlık
Ama bu baş, bu ayak, korkusuz;
Bir sevda şarkısı'ki iliklere işleyen,
Ne ben, ne de sokaklar, olamıyouz onsuz.

Birbirlerine karışır bazen izbe sokaklar
Bir aşağı, bir yukarı, gezer durursun;
Bulduğunu sanır, 'tamam burasıdır' dersin,
Umutlanır sonuna kadar gidersin.

Şarkı olmuş bir sevdadır sokaklar;
Bahtımız gibi kararmış, hep kararacaklar
Sevdalarımız yolunu bulur her karanlıkta,
Bütün mesele sevmekte, kararlı olmakta.

'14 şubat 1961 Fatih/İst. Kemal polat '