Bir Sessizliğin Ardından Yazılan Şiir

Bir düşle başladı her şey aslında
Sessiz bir gecede yıldızlar altında
Gözlerinde bir dünya vardı, benliğim kayıp
Kalbim seninle zamanla yarıştaydık

Birlikte kurduk nice güzel hayali
Çocukça saf tertemiz bir masal misali
Her sözcük bir yemin her bakış bir veda
Bilmeden tutunduk belki de fırtına ya

Sonra sonra sustu rüzgâr kırıldı heves
Hayat yolumuza serdi dikenli bir nefes
Söylenmeyen sözler boğazımda düğüm
Ne sen geldin geri ne ben oldum bütün

Bir mevsim değişti ardından bir yıl
Sarı yapraklar gibi savruldu her anıl
Göz göze gelmedik belki bir daha hiç
Ama içimde bir yerde sen hâlâ bir çiğ

Yarım kaldı düşler tamamlanmadı biz
Kalbimde bir boşluk gözümde eski iz
Bir fotoğraf gibi silik ama gerçek
Senle başlayan her şey şimdi eksik ve tek

Şimdi her sabah uyanınca biraz eksik
Bir yanım sanki sensiz hep çaresiz kimsesiz
Belki başka bir ömürde başka bir bedende
Tamamlanır o yarım kalan cümleler bende

Ama şu an
Sadece bir şarkı gibi çalıyor içimde
Sözleri unutulmuş melodisi yorgun
Yarım kalan hayallerle yaşıyorum hâlâ
Tamamlanmamış bir hikâyeyim ben
Senin adınla başlayan
Ve asla bitmeyen

Sevgili Sen

Bir sessizliğin ardından yazıyorum sana
Ne bir söz ne bir ses
Sadece içimde yankılanan o eksik cümleler var
Sanki her şey bir anda susmuş gibi
Ve en gürültülü an bu sessizlikmiş meğer

Konuşmadık
Ama çok şey söyledik aslında
Gözler kaçtı kelimeler sustu
Kalbim bağıra bağıra sustu sana

Biliyor musun dostum
Bazen bir sessizlik bin çığlığa bedel oluyor
Bir merhaba bile duyulmazken
Gitme diye haykırıyor içimde bir ben

Ne oldu nerede koptuk biz
Bir bakışın yerini boşluk aldı
Bir tebessümün yerini suskunluk
Ve şimdi kelimelere tutunarak arıyorum seni

Geceler artık daha uzun
Saatler geçmek bilmiyor
Sanki zaman da sensizliğe küsmüş gibi
Bir duvar gibi örüldü aramıza susmalar

Ama şunu bil
Her sessizliğin içinde sana yazılmış bir mektup gizli
Her iç çekişimde sen varsın
Her dua edişimde adını fısıldıyorum Allah’a

Belki bir gün
Bu mektup ulaşır sana
Belki bir gün o eski gülüş gelir aklına
Ve hatırlarsın
Bir zamanlar bir yürek senin için çarpıyordu

O yürek hâlâ orada
Belki biraz kırık
Belki biraz yorgun
Ama hâlâ seni bekliyor
Bir kelime bir özür bir sarılma için

Ve eğer okursan bu mektubu
Bil ki
Sessizliğin ardında seni hâlâ seven biri var

Suskun kalbinden, susan kalbine
Bir dost bir yar bir sâkî belki