Ne çiçek tek özünde,ne insan özünde tek.
Su tek damlada başka derya, ateş hepsinin içinde yakmaz bir kor.
Ne görülen bir an aynı ne duyulan.
Hem bir duru sevinç gözyaşı, hem sönmeyen bir ateş gözyaşı!
Ahh! bir suskunluk ki o,
Hem duyulur bir ses suskunluk, hem özünde suya hasret susuz!
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta