---
Bir Serçenin Gözyaşı
Bu satırları yazarken dışarıda yağmur yağıyor…
Belki de gökyüzü bile bugün bizimle ağlıyor.
Bir serçenin gözyaşına şahit oldum az önce…
Küçücük kalbiyle koca bir dünyayı sırtında taşır gibiydi.
Kanadı kırılmıştı,
Ama en çok gözleri yaralıydı…
Tıpkı bizim gibi…
Biliyor musun?
Biz insanlar da serçeler gibi ağlarız bazen,
Ama kimse fark etmez.
Gözyaşlarımız sessizdir,
Çığlıklarımız boğazımızda düğümlü…
Kırıldığımız yerlerden sızar acımız,
Ve kimse anlamaz ne kadar canımızın yandığını.
Belki de en çok güvendiğimiz dostlarımızdır
Bizi böyle yaralı bırakan…
Tıpkı o serçe gibi,
Uçamaz hale gelince anlarız
Gökyüzünün ne kadar uzak olduğunu.
Bir serçenin gözyaşı…
Belki de benim gözyaşımın başka bir adıdır.
Belki de senin…
Kim bilir,
Belki de tüm sessiz çığlıklarımız
O küçücük kanatlara sığar da
Uçamadan yere düşer.
Ve biz,
Bile bile hâlâ gökyüzüne bakarız…
Belki bir gün yeniden uçabiliriz diye.
---
Taha Taha
Kayıt Tarihi : 11.9.2025 20:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)