Bir Sen Üşümedin Bende Şiiri - Erol Karadaş

I
Kışlar daha soğuk geçerdi, üstelik
bundan fazla yağardı kar.
Boyum ufak yaşım küçüktü
bir adamdan; yüreğimse
bir adamdan daha büyük

Sıvasız bir duvar dibinde
Çekingen ılıksı bir güneş
Ve sevdalardan
Gözleri kamaşan bir yürek.

Uzun sürerdi kışlar, üstelik
daha üşütürdü rüzgâr.
Beyaz.. mavi.. Soğuktan
ve ayazdan dokunuşlar.
Ağaçlar, kuşlar üşürdü
yıldızlar bile titrerdi de
bir sen üşümezdin bende.

II
Şimdiyse 'yalnız şehir'de
geçiyor kışlar, üstelik
boyum da bir adamınki kadar,
ama yağmıyor eskisi gibi kar.
Ne beyaz.. ne mavi..
ne de soğuk dokunuşlar.
Ve... 'yalnız şehir'den
küskün ayrılıyor rüzgâr.

Eski kışlardan birinde hâlâ
senli yüreğim..
Sıvasız duvar dibinde..
Bir sen üşümedin bende.