Olmuyordu bu fani dünya, eşsiz ve dostsuz.
Çağırmasa rabbim, olamayacaktım sonsuz.
Dostlar da çekip gitti, toprakta hayallerimiz
Hepsi bizi bekliyor, parçalanmış ailelerimiz.
Gözpınarlarımız, göz gölünde kurumuş yaşsız
Kabirde bütün gözler kurumuş, hepsi şavksız.
Kabristan sesiz bir şehir, gönüllü birer hücre
Demir parmaksız, gardiyansız ölüp küçülünce..
Sanki taş ocağı mezarlık, mermerden evler
Uzaktan sanırsın ki, porselenden semaverler
Ölüm mutlaktır faniye, Azrail’in işi bir saniye
Kabir sabır işi ziyaretçisiz, düğüne bir hediye.
2023
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 4.5.2023 01:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!