Kim değil ki kalemin ucunda,
Dostunun selamını kabul etmesin.
Yorgunluğun benim yorgunluğum.
Sen benden iyi bilirsin. Güzel ve,
Anlamlı gülüşlerin yaşandığı şehirlerde,
Parçalanmış düşlere yer yok. Yer yok,
Huzur dolu yazılara kalem oynatmayanlara.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bence kendini çok güzel anlatmışsın tuğrul abi.İfadelerin güzel.Gerçi şairlerin sonu hep böyle sanırım.Bekleyeni olmayan limanlarda beklemek.?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta