Bir Sabah Uyan Şiiri - Mustafa Ayten

Bir sabah uyan,
Kalbinin göğüs kafesini kırmasıyla..
Bir sabah uyan,
Kalbinin duman pompalamasıyla..
Bir sabah uyan,
Gözyaşlarının şişmiş yanaklarının üzerinden süzülürken bıraktığı sıcak ıslaklıkla değil
Yüreğinin feryadıyla, kalbinin gümbürtüsüyle..
Bir sabah uyan,
Kırmızı gözlerle..
Bir sabah uyan,
Seni uyandıran hıçkırırken titreyen bedenin olmasın, seni uyandıran kırık göğüs kemiklerinin tüm ciğerlerini yırtması olsun..
Bir sabah uyan,
Gözyaşlarını silerken ellerinin yanmasıyla..
Bir sabah uyan,
Benim gibi..
Hem rüyada hem dünyada
Ölümü tatmış olarak..

Bir sabah uyanmasam
Keşke..
Ellerinin ellerimden ayrılışını izleyerek..
Gözlerinin gözlerimi terkedişiyle..
Bir sabah yeterli..