Bir rüyaydı belki Şiiri - Murat Ülkü

Bir rüyaydı belki…
Bilemiyorum.
Ama ne olursa olsun mükemmeldi…
Oturuyorduk yan yana,
Bir günbatımı vardı ufukta
Birden bire döndüm sana
Ellerini tuttum önce erkekçe
Gözlerinin ta içine baktım
Beni sana çeken bişey vardı sanki
Yaklaştım, yaklaştın, yaklaştık…

Arzunun isteğine dayanamadık,
Gözlerimiz kapandı,
Dudağının ateşini hissettim önce,
Ve kalbimizin deli gibi çarpışını…
Kesildi nefesler,
Ellerim ipek gibi teninde kayarken,
Bedenletimiz daha sıkı sarılırken,
Kavrulan dudaklarımız buluştu

O anda zaman durdu
Unuttum senden başka her şey…
İradem terketti beni,
Dünyada ki tek bir gerçek!
Bizi iliklerimize kadar hissettik…
Sen ve ben! ..
Arzunun alev alev ateşinde,
Dudaklarımız dans ederken

O an bu an senden başka bir şey düşünemiyorum.
Dudakların dudaklarımda…
Düşler uçuşuyor
Gözlerimin önünde,
Düşünceler dans ediyor,
İlk öpüşün heyecanı deli ediyor,
Ay sensiz yorgun düştü…
Gecenin karanlığını
Arzular istekler yaktı

Yıldızlar yağdı
İlk öpüşün üzerine…
Arzunun ateşi sardı,
Her bir yanımızı…
Tanık oldu gece ilk öpücüğe…
Doymuyor insan öpmeye sevdiğini
Sürekli daha fazlasını istiyor,
Kim var kim yok etrafında aldırmıyor,
ilk öpücük asla unutulmuyor,
Ben seni hesapsız sevdim,
Sensiz gecelerin hesabı tutulmuyor,
Hesabı yok kederimin
Gel beni öpücüklerinle müjdele,
Ruhum bedenim yüreğim sevinsin...

İlk öpücük,
Ruhumuzun aynası,
Umutların ilk filizi.
​Zaman durdu o an,
Dünya sustu sanki,
Yalnızca kalbimin sesi,
Sana doğru yankılandı.
​Gözlerimiz kapandı,
Gizli bir yemin gibi,
Dudakların dudaklarıma değdi,
Kainat şahidimdir,
O anda yeniden doğdum.
​
​Ruhumun en gizli köşeleri,
O an senin oldu,
Sevmek neymiş, anladım.
Ne zaman, ne mekan,
Sadece sen ve ben,
Sonsuzluktan bir an.
​Kızıl bir şarap gibi,
Ateşin yavaş yavaş yayıldı,
Bütün benliğime.
​Ellerim kayboldu saçlarında,
Sonsuzluğa uzanırken parmak uçlarım,
O anın büyüsünde,
Kaybettim kendimi.
​
​Bedenim bir enstrüman oldu,
Senin dokunuşlarınla dile gelen,
İçimde bir senfoni başladı,
Tutkuyla bestelenen.
​Sözler anlamsızlaştı,
Gözler sustu, kalpler konuştu,
Bu rüya hiç bitmesin,
Sonsuza kadar sürelim,
Bu tatlı sarhoşluğu.
​Biliyorum bu bir rüya,
Uyandığımda yok olacaksın.
Ama kalsın bu anı,
Yüreğime kazınsın.
​
​Ne bir düş ne de bir yalan,
Aşkımın en saf hali,
İlk öpücüğün ateşiyle,
Dudakların dudaklarıma vuran.
​Seninle yanmak,
Seninle olmak,
Bir deniz gibi,
Taşmak, coşmak.
​Ömrümün en tatlı anı,
En güzel yanı,
İlk öpücüğün,
Sonsuzluğa uzanan bir köprüsü.
​
​O öpüş, bir fısıltıydı,
Kainatın kulağına.
Gizli bir sır gibi,
Fısıldanan.
​Ne bir başlangıçtı ne de bir son,
Sadece bir anlık durak,
Sonsuzluğa açılan bir kapı,
Zamansız bir serüven.
​Gözlerim kapalıyken,
Görebildim her şeyi.
Kalbimin aleviyle,
Aydınlattın içimi.
​
​Korkularım yok oldu,
Bütün şüphelerim,
Senin dudaklarında,
Yeni bir ben oldum.
Unutulmaz bir iz,
Ruhumun en derininde.
Seninle var olan,
İlk öpücüğün ateşi.
​Ne zaman ne mekân,
Sadece sen ve ben,
Ve dudağımda kalan,
O ilk öpüşün tadı.
​
​Gel, beni öpücüklerinle müjdele,
Ruhum, bedenim, yüreğim sevinsin.
Çünkü sen, varlığımın yansıması,
Ve ilk öpüşün, sonsuzluk.
​Biliyorum bir rüya,
Ama ben,
O rüyanın en tatlı yerindeyim.
Ve hiç uyanmak istemiyorum,
Sonsuza kadar seninle kalmak istiyorum....