İpek Yıldız Şiirleri - Şair İpek Yıldız

Bir an ki, zamanın ipeksi perdesi aralandı
Ve ruh, bir göl yüzeyinde yansıyan hayalet gibi
Kendi derinliklerine doğru sessizce salındı
Düşüncenin kıvrımlı yollarında bir anlık tecelli
Hatıraların soluk gölgeleri dans ediyor şimdi
Bir yaz yağmurunun ardından kalan ıslak toprak kokusu

İçimde fırtınalar eşsiz sessizliği ile korkular salarken ruhuma
Tıpkı bir yabancı gibi kayboldum uçurumlarda
Sadece rüzgarla sağa sola salınan bir yaprak gibi
Yalnızlığı ruhumda sezinliyordum aslında
Gökteki en güzel parlayan yıldız dahi olsa

Açsam ellerimi gelse özgürlük
Tutsa sımsıkı avuç içlerimi
Ahh rüzgar esse saçlarımda
Dans etse kalbim şuursuzca
Şimdi kopsa kasırga
Anlatsa tüm hırçınlığıyla

Rüzgar
bana onu getir
Karlı yolların sonundaki lavanta bahçesini
O karlı dağlardan esip kokusunu getir
Rüzgar
sen bilir misin gözlerini

Ruhum ayna olsaydı eğer aksedemezdi bedenimi
Kulağım şarkı olsaydı eğer duyuramazdı dudaklarımı
Kalbim etten olsaydı eğer ikna edemezdi yaşamaya
Ama etten değil miydi atan, göğsümün solundaki?
Tüm bu yanılgılar, ümitsizlikler bir girdaba sürükleyip çarpıyor canımı zemine
Öyle güzel serilmişim ki yere elim yumuşak işlemede