Ayrılık Resitali Şiiri - Gülşah Başol

Gidişini kabullenmem bekleniyor
İzlediğim belgeseller bile
Subliminal mesajlar içeriyor,
Basbayağı annesinin canını sıkıyor
Uçmakta gecikmiş bir yavru kartal...
Bense uçtun diye küstüm
Hayli fiyakalı bir şehre...

Ayrılık, tek bir seyircisi yokken
Zihnimde defalarca sahnelenen bir oyun gibi
İçinden bir türlü çıkamadığım...
Üstünden atlanası temiz bir gündü,
Benim ayaklarım hiç olmadığı kadar çamurlu...
Bileğinde hüzün damgalı Eylül'de
Günlerden mahcup bir Pazar'dı...
Keşke tek mahcubiyeti Pazar'ın
Pazartesi'yle samimiyeti olsaydı...

Seni yolcu ederken çok ağladım,
Şehri su basmalıydı
Kapanmalıydı yolların..
Yavrusuna sırtı dönük
Yatmalıydı bir ceylan
Suçluluktan yaprak dökmeliydi ağaçlar...

Hayli ağır vasıtaydı stilin,
Her anın keyfini çıkartmak ister gibi aktın,
Yıllardır kavradığın parmaklarımdan, usul usul...
Gözlerinden su içmek için yarışırdı serçelerim
Böyle kıpır kıpırken için...
Utanırsın diye bu sefer, bakışından sakındım...

Topukları yarık bir köylü kadın
Bağdaş kurdu göğsümde
Çedenesiz kavurga yapıyor gittiğin günden beri...
Yolunda çakıl taşı mı olsaydım?
Kal deyip, uluorta kanasaydım,
Kalbinde davullar çalınıyorken, duymazdın ki...

Ağlamak yok deyip,
Sevincine ortak olmamı bekledin,
Et yerken tırtıklaman gibiydi gönülsüzlüğüm,
Ben de ayrılığı sevemedim...
Artık tek başına yiyeceksin mutluluğunu
Benim için fazla kalorili...

Hüzünlü bir resitalin eşiğinde
Çanlarını çalarken ayrılık,
İçimdeki en yüksek tepeye tırmandı ruhum,
Acılı bir köpek gibi, uludum...
Hani buraya bir keman koymalı derdin ya
Piyanonu çalarken...
Acılı köpek ulumasıydı bizim resitalin kemanı....

Senden sonra birgün olsun almadım...
Yasımın ilanı gibiydi
Aylarca ocağa mesafeli duran ayağım...
İyi ki de kadındım,
Bir kadının kanadığını herkes bilir çünkü...
Kaybolan ruhuma, seni hatırlattım yem olarak
Ara ara kendimde beni avladım...
Narında yandığıma, yanmadığım gibi
Aylarca yokluğuna odun niyetine atıldım...

Büyümüştün kendince,
Azıtıldım vakitsizce...
Yok, referans mektubu verme bana,
Iskartaya çıktı bu mürebbiye...

Köle pazarına düştü ruhum gidişinle
Yine sana satılmaktı muradım...
Bilirdin oysa,
Çocuklar annelerinin elini bırakmamalı...
Bak bunu ajendanın bir kenarına yaz
Tuttuğun yerde tutan bir dileğim ben,
Senin ellerinde...

Getir ateşini, ateşini getir
İçimdeki buzdağından esirgeme
Erirmişim, geç onları
Sıcağı sevemez mi bir buzdağı?

Sürekli işleyen bir yara açtın gönlümde
Haziran'da geçiyor, gelişinle
Buna da şükür diyorum, buna da,
Allah'ım o nasıl bir kanamaktı...
Kıvrılıp yattım
Görünmesin diye kanadığım
Aç enikleri ininde,
Yiyecek arayan bir köpeği kıskandım,
Kabuğuna selam çaktığın gün geldi nihayet yaramın...

Kırk odasını da süpürdü içimdeki halayık
Hoşgeldin evine, ruhumun EN sahibi...
Yokluğunun suskunuydum, geçti
Çözüldü dilimin bağları...
Öt içimin şen bülbülü
Sıkılırsan salınacaklar kurarım sana, gönlümde,
Gözlerinde uçuşan ateş böceklerinden tuttum aşkı...

Kal demek, etin için avlamak olurdu seni
Ben sana kıyamam ki...