Bazen konuşmak istiyorum,
Ama biliyorum,
Her kelime seni biraz daha uzaklaştıracak…
O yüzden susuyorum.
Bu suskunluk,
Ne bir küslük,
Ne de umursamazlık…
Sadece sana zarar vermesin diye
Yüreğime mühürlediğim bir özür bu.
Söyleyemediklerim,
Sakince gözlerime dolarken,
Her gece içimde kırılanları
Yeniden toplamaya çalışıyorum.
Bir gün anlarsın belki:
En derin sessizlikler,
En yüksek çığlıklardır aslında.
Ve ben…
Bir özür gibi susuyorum.
Çünkü seni hâlâ seviyorum.
SİLEZYA
Silezya ŞiirleriKayıt Tarihi : 22.8.2025 16:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!