Seni dinlemek artık yalnızca bir hatıra.
Bir zamanlar, kelimelerimiz birbirine dokunurdu.
Şimdi içimde susturulamayan bir özlem var.
Seninle konuşmak dünyaya anlam katardı,
şimdi ise kelimeler yetersiz kalıyor.
Ne anlatabiliyorum, ne de eksiltiyorum içimdeki boşluğu.
Seninle gülmek, ruhumu hafifletirdi.
Şimdi yalnızca geçmişin bıraktığı ağırlığı taşıyorum.
Seninle ağlamak bile güzeldi, çünkü yanımdaydın.
Ama şimdi, yalnızca hatıralara tutunarak seni düşünüyorum.
Sen, hayatımın en özel parçasıydın.
Varlığın kadar yokluğun da içimde derinleşiyor.
Eyüp Doğru
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 07:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!