Güneş ışıkları, siyah saçlarını parlatıyor, damlararı tenini süslüyordu.
Karanlıkta sıcak bir alev gibi parlardı gözlerin.
Rüzgâr esintisi yanaklarını severken, ağaç yaprakları sanki şiir okuyordu sana.
Bütün evren senin bir parçam mıydı? Yoksa papatyalar ile aynı yaratılış mı var sende?
Ay ışığı gölgeni kaybetmemek için mi etrafında dolaşıyor?
Güneş sadece senin için mi yanıyor?
Bulutlar seni kıskandığı için mi yağmur olup saçlarına gizleniyor?
Ve; sadece ben mi böyle görüyorum?
Kayıt Tarihi : 18.7.2022 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!