Dokuz ay misafirdim ana rahminde ,
Rızkım hazırdı, şefkat dolu göğsünde
Suya "bum" , ekmeğe "eppek" derken,
Bir anda yürüdüm , tay tay dururken.
Emdim anamı, dişlerim çıkana kadar,
Ödenmez hakkın canım çıkana kadar
Biz de çocuktuk bir zamanlar ,
Elimizde sonsuza uçan balonlar.
Gençlik asi bir at , dinlemez ki nasihat?
İhtiyarlıkta yüzleşir , israf ettiğin hayat .
Ömür bir takvim, kopardık yaprak yaprak,
Anladım ki son yaprakmış kara toprak.
Yalan Dünya'nın cilvesine kandım ,
Hayat bir rüyaymış , ölünce uyandım.
Cahildim , okudum , geliştim
Hamdım , piştim , eriştim.
Kayıt Tarihi : 18.8.2020 17:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!