Bir dörtlüğün son mısrası gibiyim.
Vedalaşmanın uç noktalarında.
Yaşanmışlık adına neler varsa.
Geride bırakılacak bir kapı önündeyim.
Tüm hatıralarımı, aşklarımı ve mutluluklarımı?
Bir heybeye doldurup astım kökleri,
gökyüzünde olan ağacın bir çatalına.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
