Bir Nesil Şiiri - Muhammed Sencer Servi

Bir nesil gelir diye, ecdadım gibi umarım;
Hakkı, hak ile söyleyen emin bir nesil.
Belki o vakit, mezarda gözlerimi tam yumarım
Yazılan bu safsatayı artık, kara tahtadan sil!

Geçer bir asır önce vurulan bu narkozun etkisi;
Ve titreyerek doğruyu fışkırır bu mübarek yer.
Aynı dökülen yaprak gibi, iner küfrün yetkisi;
Ve gelir gerçeği haykıran yüz binlerce er!

Belki o vakit tövbe eder yaptıklarına;
Anlar mülk kimin, can kimin, kim kimin!
Pişmanlık duyar yabana attıklarına;
O zaman büyük davayı, tek taşımaz zemin!

Göğsünü gere gere, gelme der safsataya;
Bir asırdır, dava değip sana inandım!
Ömrüm birer birer gitti araya;
Olan bana oldu, yine ben yandım!

Ah zaman, vah zaman! neleri gizledin;
Ben orda bulunsam bilirdim gerçeği.
Hem hakikati çaldın, hem izledin;
Neymiş benim bu beynimin hak ölçeği?

Şimdi pişmanlıktan, hiddetlendim!
Bildim! var hepsinin bir sorumlusu.
İşte artık asıl hedefe kenetlendim!
Meğer tarih, bir kişinin yorumlusu.

İşte ulu devlette doğan küfrün tüm vekili;
Tutun boynundan asın başdaki baş sefili!

(30 ekim 2024)