Bir Nefeslik Vefa Şiiri - Alperen Can Koç

Bir Nefeslik Vefa

Garip doğdum, garip gider bu canım,
Nice zalim yaktı beni zamanım,
Derdim çoktur, kime desem dermanım,
Yollar yokuş, ayağımda taş benim.

Bir lokmaya muhtaç oldu yoksulum,
Kış bastırır, üşür gönlüm, dost solum,
Zalim güler, suskun kalır her kolum,
Kırık sazla ağlar yürek naş benim.

Dost dedikler arkamdan vurdu beni,
Sözde yârin gözyaşı kurdu beni,
Hak demişken, zulmüyle sardı beni,
Can Eren’im, bu dertlere baş benim.

Can Eren’den Mahzuni’ye selâmet,
Sazla geldik, sözle ektik keramât,
Bir nefeslik ömre kaldı kıymet,
Adını aşk ile yazdım taş benim.