Bir Misafir Gibi Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

Güvendiğim ne varsa,
Birer gölge gibi çekildi ışığımdan.
Omuz omuza yürüdüğüm yollar,
Şimdi sessiz, şimdi yabancı.

Birlikte taşıdık yükleri,
Aynı yağmurda ıslandık,
Ama güneş doğunca
Sen başka bir göğe yöneldin.

Düştüğümde uzanan el sendin,
Sandım ki kalırsın hep orada.
Oysa ilk fırsatta
Bir misafir gibi kalkıp gittin.

Kalbimin eşiğinden geçtin,
Sözlerinle duvarlarımı süsledin,
Ama en çok sustuğun yerde
Yıkıldım ben.

Şimdi adını anmak bile
Bir yangın gibi içimde,
Ve sen,
Bir selam bile bırakmadan
Geçip gittin hayatımdan.