Başlamadan önce yazmaya,
doldurmadan önce sayfayı keşkelerle,
oturup kağıdın beyazlığını izliyorum.
Duruluğunu, saflığını, hacmini…
Diyorum ki, işte böyle beklemiş, böyle karşılamıştım onu.
Böyle aralamıştım kapılarımı…
Sonra, yazdıkça, doldukça, yazdıklarımın üzerini sildikçe,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta