Bir Melek Gelir Şiiri - Levent Pala

bir melek gelir bahara yakınken hüzünlerin
girer kalbinden içeri,
orada eritemediğin, dört elle sarılıp boğamadığın ne varsa
eritiverir.
bir melek girer bedeninden içeri.
yalnızlığına dair herşey boğulu verir bir kaşık sevdada...

beklediğin sonlardan değilidr yalnız kalmalar,
kimse hayal etmez yalnızlıkları,
hiçbir masal yalnız bitmez mesela,
hiç bir prenses çekip gitmez,
terkedip gitmek şiirlerin
çıkıp gelmek meleklerin işidir...

terkedilmelerinin çoğaldığı sırada
gönlünde kopan fırtınalar damar şarkılara endeksliken
bol mezeli sevişmelere hasretken ruhun
'tutun kollarımdan düşerim şimdi' nakaratı düşmezken dilinden;
bir melek gelir baharda girer kalbinden içeri
orada mutsuzluklarına dair ne varsa boğuverir aynı kaşıkta....

bir melek gelir göz göre göre,
adamın aklına aşk düşer,
aşk düşer düşlerine,
melek düşer bedenine ve susar tüm masumiyetiyle,
susar kelimeler kağıtlara
susar baharı güldüren güller, susar bülbüller
melek susuyordur çünkü,
masumiyet vardır ortada binlerce
sessiz bakışmalar düşer adamın aklına
masum sevişmeler düşer düşlerine...

sonra iki kelime takılır boğazına
uyutmaz geceleri
çok sık söylenen yalanlaradan değildir bu iki kelime
içtendir...
suskundur...
düşlenendir....
yalansızca; seni seviyorum dur...