Bir mektup yazmış koymuş cebime
Bilmedim benimle küsülüymüş
Derdin nedir diye sordum kendine
O gülen yüzleri bana asılı imiş
Ben söylendim o önümden savurdu
Aramıza hangi zalim girmişti
Seviyorum dedi şimdi değişti
Sevgi bir söz ile biter mi imiş
Baktım hallerine değişti yolu
O da benim gibi perişan hali
Konuşmaz olmuş şakıyan dili
Yar bana küsüp de naz eder imiş
Mestan-i sen dertlere alışmışmışsın
Çoluğa çocuğa karışmış mısın?
Kendi kaderinle barışmış mısın?
Dert adamı yenip bitirir imiş
Bektaş Bekir Dişbudak
Bekir DişbudakKayıt Tarihi : 30.11.2009 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek harlanırken insanlar,
Nede güzel hayaller kurar.
Birde bakarlar ki sorumluluklar var.
Boyun büker kadere daralanır.
Darlanma dost yaratan var.
Gönüller aşkla gamlanır
Duvarı nem;Yiğidi gam öldürür.
Ölümden öteye yol yoktur.
Gamlanma gönül dostu.
Yaratan elbet seni görür.
Her verilen söze güvenme.
Her işveye,güzel söze inanma.
Özünde sözünde doğru olana,
Kadir kıymet bilenle çık yola.
İşte o zaman yürek almaz yara...
Derdine bakıp hayıflanma.
Dertten büyük yaratan var.
Kendine kahır edip kayıp olma.
Derdi sana veren yaratan,
dermanını da verir inan buna.
Haddim değildir öğüt vermek.
Nacizena fikrimi zikrettim sana.
Gönül dostlarını darda görmek,
Üzüntü verir maddeci olmayana.
Ben de insanım nihayetin de.
TÜM YORUMLAR (2)