eskici tezgahından aldığım
karakaplı defterin ilk sayfasında
devrik harflerle şöyle yazılmıştı;
“ kendine bile meçhul bir adamım ben…”
ve sonra şöyle devam etmişti satırlar;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
