Latif bir el dokundu kaderin akışına,
Bir cemre düşüverdi zulmün zorlu kışına.
Rahmet tomurcuğunun patlama dönemiydi,
Tavda olan demirin dövülecek demiydi.
Bir zorba tünemişti bir zamana müptela,
Hakka tecavüz eden, hakkın önünde bela.
Harami hazinenin başına oturmuştu,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
