Alışır bilirim zamanla insan denen şu aşağılık yaratık herşeye
Yapışır yakasına hayatın dört elle kimse gitmez ölüme güle güle
Şimdiye kadar ölmediğime göre alışıyorum yokluğuna belki de
Eskiye göre daha az kanıyor yaram hiç kabuk tutmayacak olsa bile
Ağır bir duman kokusu yakıyor genzimi ne zaman dönüp baksam geçmişe
Buyur gir içeri bir bak sensiz darma duman per perişan ne varsa içimde
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
