Bir Kız Tanımıştım İstanbulda

Sahil boyu yürümüştük seninle
Eflatun renkli bir İstanbul akşamı
Dal fidan düşlerin vardı anlatırdın
Alnından öperken deniz, ıslandım diye utanırdın
Ya gözlerin mavi gülüşlü çocuk? .
Sanki tüm yıldızlar gözlerinde gündüzlerdi
En somurtkan duygular bile, gözlerinde gülerdi.
Ve şimdi ben o günleri düşlüyorum bir başıma uzakta
Gözlerin yok artık gözlerinsiz üşüyorum
İçimde nihayetsiz uçurumlar
Lacivert karanlıklarına düşüyorum

Engeller sıralamışlar vuslata müebbet kılınmışım
Raptiyelenmişim sensizliğe kaybolmuş, çalınmışım.
İşgale uğramışım tutsağıyım sensizliğin
Mutluluğum prangalı mavi gülüşlü çocuk
Lavlar taşıyor içimden düşüyor sessizliğime.
Elveda güneş gülüşlüm gidiyorum kimsesizliğime