Bir Kibritlik Ben Şiiri - Furkan Enes Abça

Bir kibritlik sigarayım avuçlarında,
Yakıyorsun beni — ve seyrediyorsun.
Ne tenim deyebiliyor tenine,
Ne dudakların ıslatıyor bedenimi.

Bir gri dumanım, kül oluyorum;
Gözlerinin koyusunda boğuluyorum.
Ne beni içine çekiyorsun,
Ne de basıp koynuna söndürüyorsun.

Beni, bir kibritlik beni...
Yakıp kavurup, yalnızca seyrediyorsun.

Ey zalim, bil ki canım yanmıyor;
Evet, yanan bir şey var kalbimde.
Ki bir zamanlar kuraktı bahçem,
Gülüşün güneş olup yeşertmişti.

Oysa şimdi diri diri yanıyor,
Sana özenle derdiğim goncalarım.
Ya beni de al yanına — en derine,
Ya da yakıp ulu orta bırakma aşkımı.

İlk kez sevdiğim,
Son kez seveceğim...