Bir Kez Daha Yitirirken Yaşamı

bilsen bana neler oluyor
neler ölüp neler diriliyor içimde
ne sevgiler giderken bir akbabanın kursağına
hangi nefretler küllerimden doğuyor
ve güven sırtımda gezinen bıçağa
ve elin elimde kor bir ateşe döndüğünde
yanmakla yanmamak arasında
bir ince çizgide geçiyorum öteye
döndüğümdeyse sular kirlenmiş
gökyüzü çelikten ve yüzüne vuran
metalin gölgesinde tanıdık çizgiler -ki
yitirdiğim- anılarımın kırılmış aynasında
paramparça olduğunda
bin ölüp bir doğuyorum umarsız
ve canı acıyorsa dünyanın
bil ki yaşam namussuz
yoksa ne ben huysuzum
ne doğumlarıma sancılıdır kitabım

oğuz abadan