Bir kelime öldü bugün.
Cenazesine gitmedik,
çünkü artık hiçbirimiz konuşmuyorduk.
Harflere el sürmek yasaktı;
parmak izimizde sır kalmasın diye.
Bir çocuk ağzında sessizliği büyüttü,
adı yoktu.
Dil, bir çiviye asıldı.
Kelimeler kurudu,
üzerine tarih attılar:
“Konuşmak suçtur.”
Ama gece olunca
bir kadın uyurken rüyasında mırıldandı:
“Su...”
ve dünya yeniden başladı.
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!