Bir Kalem Bir Kağıt

Bir beyaz kâğıt, bir de kalemim
Yetiyor dünyamı resmetmeye
Mutluluk içinde

Yazarım ilk önce
Kâğıdın her köşesine
Sevgi, barış, umut, huzur
Sözcüklerini birlikte
Birde boyarım onları
Hayallerimde ki renklere
Özenle saatlerce
Hazinem oldukları
Fark edilsinler diye

Güneşim, gülümserken
Beyaz bulutları gezdiririm
Masmavi gökyüzünün içinde
Yemyeşil tepelerin üstünde
Övüne övüne

Ocak başında ki annemi
Dinlenen babamı
Oynayan kardeşlerimi
Resim yapan beni
Yerleştiririm dere kenarında ki
Etrafı meyve ağaçlarıyla dolu
Tahtadan evin içine

Gölleri, ormanları,
Çiçekleri, tomurcukları
Dalları, yaprakları
Evcil hayvanlarımızı
Çiziyorum açık seçik
Kıymetleri bilinsin
Çok sevilsinler diye

İnsanlar çiziyorum
Gökkuşağı üstünde
Tenleri renk renk, el ele
Geleceğe doğru
Birlikte yürüsünler diye
Bir kalem bir kağıt yetiyor
Büyük dünyamı çizmeye
Gecenin karanlığına
Parlayan yıldızlar dizmeye
Bir kalem bir kağıt yetiyor
Çocuk yüreğime

Emine Yılmaz Dereci
(Çocuk Şiirleri)