Bir Kadının Çilesi Şiiri - Erol Ars

istediğin kadar dil dök
yakar, tartış, nafile...
umurunda değil adamın
ne gecesi belli
ne gündüzü
kahvehane ikinci adresi

gözlerinin altı ayva çürüğü
yaşından büyük bir kadın
her gece
pencerenin önünde...
gözü yolda
kulağı kapıda
... çıt yok
öylesine yorgun
öylesine güçsüz
öylesine çaresiz
dinleyeni yok
anlayanı yok
geceyi eritiyor güneş
tüm canlılar “merhaba” diyor güne
hayırsızdan haber yok
kadın üzgün
kadın dertli
kadın çırpınıyor...
göz pınarları kurumuş
ağlayamıyor
kuş kafeste
kadın evde...
çile bülbülüm çile