Bir Kadının Akşam Saatleri

Bana kandan çekilmiş kırmızı şarabı getir
Göçebe kıyısında bir kaçışın o yeşil
Sokaklara koklayıp attığımız karanfil
Sarı saçlı bir kadının akşam saatleridir.

Işıkları yanmıştır genelevin, faytonlar
Bir tepeye tırmanır sislerle karartılı,
Karşı yamaçta kiliseden bozma yatılı
Erkek okulunun zili yatsıyı çalar.

Hatırlanır eski bir yüz Ankara garlarından,
Antep sazlarından kaçak bir şarkı,
Fevzipaşa trenleri dokuzla on arası
Saçında solmuş bir salkım güney barlarından.

Her kaldırımda eylülden bir sonbahar adımı,
Koca intihar kuleleri yıkılır nehirde,
Ay ışığı vurunca kırık camlara bir de
O lacivert gözlerin balkonu başladı mı?

Benim aşkım su stünde yaralı bir güvercin,
En çok bu saatler düşüyor kanat açıp
Kendinden ve unutamadığı şeylerden kaçıp
Yağmurlar taşır çorak, yazlarına yenilginin

Sonra uzak ve kalabalık görücüler geliyor
Aşklar kumaşlar gibi top top can pazarında,
Bir gençliğin yağmalanmış arsalarında
Kökleri çürümüş binalar yükseliyor.