dağıldı saçları kum gibi,
dağılmıştı saçları kumsalda
ıslak ıslak yağan yağmur
dağılmıştı saçları
kah tuzlu suda, kah saf suyun damlalarında
akıyordu kalbinden dökülen duyguların
yürekleri yırtan sesiyle kar beyazı kumsalın bağrında
öylesine topluyordu ellerini
dağınık görünmesin diye rüyası
öylesine giyinikti işte
kalbindeki çıplaklığa inat
sessizdi dalgalar,
işbirliğiydi niyetleri bugün
asi değildi hiçbir nesnesi kıyının
deniz dahi durgun, bulutlarda dahi o eski grilik yok
herkes suskun ve birazdan olacakların farkında
birazdan bir kadın yüreğinde kopacak fırtınaya
saygılı bütün yürekler
birazdan bir kadın yüreğinde kopacak bir
fırtınaya dayanır mı yürekler....
Seçkin TürkKayıt Tarihi : 27.4.2007 00:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!