Bir Kâbus Gördüm Şiiri - Fahri Işık

BÍR KABUS GŐ RDÜM
======================
Bir düşten uyandım Kâbus içinde
Azap Denizinde Boğulur Gibi
Dipsiz kuyular Kaymaktaydı Umutlarım
Ya Sen, Sen Yoktun Sen
Düşünmek bile istemezdim
Ne olurdu bilirmisin Sen olmazsan
Varmazdı sabahlara Karanlıklar
Ő fke Rüzgarları Sarardı Evreni
Kezzap Yağardı Bulutlardan
Eritirdi Yaprakları, Ağaçlar Çırılçıplak
Depremler Sarardı Yer küreyi
Düşünmek bile istemem sensizligi,
Var Olmadığın Kahrolası bir yaşamı
Solumazsam havada, Esen Yelde kokunu
Katığın Yoksa yedigim her lokmada
İşte gün o gündür bilesin,
Bilesinki zaman durmakta yaşam bitmekte
Ama Şükürler olsunki geldin
Güneşlerini Saldın pencereme
Yaktın Bulutların Karanlıklarını
Yağdırdın Rahmetini Gökyüzünden
Suladın Kâbuslu gönül Tarlamı
Yıkadın, Akladın Kirleri yer yüzünden
Yine Eski şarkımıza başlayalım
Her nakaratta Birleşsin Nefesimiz
Bayati bir makamda neva perdesi
Gözlerde doğan Aşkımız
Dudaklarda beslensin
Ő püşlerimiz Gonca olsun Açılsın
Yaslansın Tas Güllerin Göksüme
Delimisin sen varmıydı sensiz yaşamak
Gel Yanıma Güneş Yüzlüm, Gel Hele
Yürüyen Ayaklarım Gören Gözümsün
Topal'a degnegi Yanıbaşında gerek
Konuşan dilimsim, Sen herşeyimsin
Sensiz Bu alemde bana ne Gerek,,

Fahri Isık..06/01/2010. Sabah. Hollanda