Bir İstanbul Hatırası

İstanbul vertigolu bir balık
galsaması kızıl
tüylü bir yarık
kapılıp başdöndürücü akıntılara
etimizi tuzuyla dağlamaktadır
...
kestane yanığı bir akşamüstü Kadıköy
kediler demleniyor denize nazır
ve balıkçılar vapur tutmaktadır
gagalarında su salmış peynir dilimleri
şarapçılara piizlik taşıyor martılar
vapur düdüklerinin çağrısı cevapsız kalıyor
kıyıya vuruyor kendini yalnız kalabalıklar
...
sen oluyorum işte ben de
ellerim şuncacık
ceplerine sızıyorum
tırnakları kemirilmiş parmaklarına
tutup elinden denize sürüklüyorum seni
iyot kokuyorum sonra
ciğerlerine doluyorum
göğüs kafesin genişledikçe
daha bir seviyorum seni
kanına karışıyorum bir nefeste
damarlarını gıdıklayan işte benim