Ne kadar yakın olsak ta ölüme
Söylemek çok zor gelir dilime
Bakınca gidenlerin son haline
Bir hüzün düşer gönlüme
Kimi hastanede kimi mahpushanede
Kimi de huzur evinin huzursuz köşesinde
Verirken son nefesini Azrail’in önünde
Bir hüzün düşer gönlüme
İstersen Karun kadar mala mülke kon
Ahirde, hiç yaşanmamış gibi bir son
Düşününce, yine toprağın altına gidiyorum
Bir hüzün düşer gönlüme
Gel be arkadaş, gel be kardeş üzme beni
Bak çevrene, kimler vardı kimler kaldı hani?
Görünce mezar başında, dargınken gözyaşı dökenleri
Bir hüzün düşer gönlüme
Değmez Mahir değmez, kırmaya kırılmaya
Ufak tefek öyle her şeye birbirimize darılmaya
İhtiyaç olduğunu düşünce daha çok sarılmaya
Bir hüzün düşer gönlüme
(Mahir Odabaşı)
Kayıt Tarihi : 25.8.2020 08:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!