Yine bir hüznün ortasında kimsem yok benim
Sanki duygularım küstürülmüş anasına yavrusunu kurt kapmış.
İzliyorum etten kemikten bir bedenin içinde iki gözüm gardiyan.
Güneşim gecelere yenilmiş sabahlar fikrime düşman
Senden haber yok zaten haberin yok saçının bir teliyle düğüm yokluğunla davetsiz düğün oynayanlar yabancı tek tanıdık ezelden kalma acı
Şimdi sen benim için candan öteydin nefestin boğan boğulandan davacı
Bilmediğim yüreklere vermesen beni öz evladı olmuşken sende duygular üyeyi olmasam doğan doğurandan ayrılmasa
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta