Bir Hüsran Hikayesi Şiiri - Güney Dönmez

akasya söylendi
en iyi gölge bende diye
kaktüs tekti
ama karşı çıktı akasyaya
benim gölgem daha iyi seninkinden
akasya eleştirdi
gölgesine mültecileri
kaktüs iğneleyip durdu
bir akasya sahiplendi
mültecileri

bir kaktüs
bir akasya sahiplendi
bir kaktüs
yeryüzünde yaratılmış ne varsa
bu tiyatroyu izledi

akasya, kaktüs,ve mülteciler
akasya iyilikti
kaktüs kötülük
mülteciler bebelerdi
ve bebeler meraklandı
han nerede
hancı kim

nihayetinde
akasya korktu
kaktüs azdı
ve mülteciler her ikisinden acı cekti
yer yüzünde yaratılmış ne varsa
bu tiyatroyu izledi

akasya düşselleşmişti
kaktüs salgınlaşmıştı
mülteciler de sorgulayıcılaşmıştı artık
ama bir hüsran hikayesi bu
çünkü;
yeryüzünde yaratılmış ne varsa
yaşayabilmek için
gölgede kalmamalıydı
gölge kara bir suretti
oysa suret değil
öz, asıl var olandı
ve öz olduğunu görebilmek
varlığa güzellik katıyordu.