Bir hikayenin şiiri Şiiri - Talat Göktuğ ...

Başlangıçta bir tebessüm vardı,
Küçük, masum,
Ama içimdeki büyük sessizliği paramparça eden.
Göz göze geldiğimiz an
Zaman yavaşladı,
Ve ben anladım:
Hayat, bir insanın bakışında saklanabiliyormuş.

Her kelimen,
Gönlüme düşen bir yağmur damlasıydı,
Kök saldı, filiz verdi,
Ve ben aşka dönüştüm senin yanında.
Yürüdüğümüz yollar,
Kahkahalarımızın yankısıyla ışıldardı,
Ve dünya o anlarda
Bize dokunmaya bile cesaret edemezdi.

Ben, senin için yazdım her satırı,
Senin için biriktirdim bütün hayallerimi.
Geleceği birlikte kuracağımıza inanırken,
Her düşümde sen vardın,
Her uyanışımda da…

Ama bir gün rüzgâr sert esti,
Dallar kırıldı,
Köklerimizi sarsan bir fırtına geldi.
Kelimeler bıçak keskinliğinde,
Sessizliklerimiz çığlık kadar ağırdı.
Ve biz, o fırtınada
Birbirimize tutunacak yerde
Birbirimizi kaybettik.

Ayrılık sessiz geldi önce,
Sonra içimdeki tüm şarkıları susturdu.
Bir zamanlar cennet olan o anılar
Şimdi dokunduğumda elimde kanayan dikenler.

Ama bil ki,
Bitişler bile yok edemez başlangıçların güzelliğini.
Seninle yaşadığım her şey,
Kalbimin en derin yerine işlenmiş bir mühür,
Silersen iz kalır,
Unutursan iz bırakır,
Ama hiçbir zaman yok olmaz.

Ve ben şimdi,
Hayatın orta yerinde,
Yeniden öğreniyorum nefes almayı sensiz.
Ama bilmeni isterim:
Ne kadar ayrı düşsek de,
Kalbimin en sessiz odasında
Hâlâ sen varsın.