Bir hayale inanırken Şiiri - Gencay Coşkun

Bir hayale inanırken
Yarı yolda kalmak
Üzüyordu insanı
Düşlerinden bir demet ellerinde
Öksüz kalıyordu
Boynu bükük bakıyordu
Gönlü buruklar balosuna
Tek gidişlik bilet alıp
Dönüyordu gökteki özüne

Bir hayale inanırken
Ansızın yağana yağmurlarda
Yok oluyordun
Buğulu camlardaki
Parmak resimlerden
Bir tablo oluyordun
Ne kadar direnirsen diren
Sonun hep uçurtma büyüsünde
İz bırakmadan
Olabildiğince çabuk
Uçabildiğin kadar uçmaktı

Bir hayale inanırken
Çok oluyordun
Hayata
ve bir gün çıkartılıyordun
Oyun dışına
Yüreğinde kelimeler
Susuyordun içine