Bir Güz Sabahı Sana Aşık Olmak

Bir güz sabahı sana aşık olmak
İsmini milimetrelerce zihnime kazımak
Resminle geceyi, gündüze küstürmek, kolay mı?

Gerçekçi değil belki seni düşlemek,
Ürkek sesini hayal edip, özleyince dinlemek,
Zamanın, artık sen olmadan aktığını gizlemek, kolay mı?

Senden başka kimse yokmuş gibi,
Aklımdaki her fikirde sanki sen varmışsın.
Belki de kalbimi delen bir okmuş gibi,
Ağlayacağım, bir elinde yay, etrafımı sarmışsın.
Hazırsın artık beni incitmek için,
Islattığın gözlerdeki pişmanlığı almışsın, kolay mı?

Sonsuzluğu bulacağım sayende
Aklımda kuracağım her şeyi tek tek,
Nakış işler gibi işleyeceğim seni tarihe
Anlayacaksın sonunda beni, kolay mı?

Ateşlerin en büyüğünü yakacağım gönlümde,
Şehrin suları tükenir de sönmez bu yangın
Irmaklar korkar, düşünmek bile istemez
Kimse bilmez, yıllardan beri bu beden kırgın, kolay mı?

Olsun, ben yine de unutamam seni,
Layık olamadım belki hiçbir zaman sana
Mevsimlerden güz , alardan eylül,
Ardında sadece bıraktığın tebessüm,
Kelimelerle onu hatırlamaya çalışıyorum, hiç kolay değil.