Çoktandır görüşmemiştik değil mi?
Diyorum, emektar şehir hatları vapuruna
“Vuuup” diye cevaplıyor, belli ki o da beni özlemiş
Güneş selamlıyor yolcuları, hava da meğer ne güzelmiş
Gözlerim yumuk, çoktandır görüşmedik, ama biliyorum
Başımı çevirdiğimde Haydarpaşa’yı göreceğimi
Gözlerimi açıyorum, oturduğum sıranın başında bir kız var
Kırmızı elbiseli, kırmızı bereli
Sanki tanıdık bir yerlerden
Ya bir peri masalından
Ya okuldan, kantinden aşina
Ya da mahalleden komşu kızlarından biri, ama en güzeli
“Finaller de yaklaştı, değil mi?” diyor dönüp bana
Demek kız beni tanıyor,
“Bu güzel havada hatırlatılacak şey mi bu!” diyesim geliyor
Diyemiyorum, kız Kırmızı elbiseli, kırmızı bereli
Hem de okulun en güzeli
“Fahriye ablalar taşınmış galiba?” diyor
Anlıyorum ki mahalleden komşuyuz
“Yarama basma!” diyesim geliyor
Diyemiyorum, kız Kırmızı elbiseli, kırmızı bereli
Evet, mahalleden komşu kızlarından biri, ama en güzeli
Ah be oğlum, diyorum kendi kendime
Gözü kapalı biliyorsun nerde olduğunu
Haydarpaşa’nın, Kızkulesi’nin,
Topkapı Sarayı’nın ve Galata Kulesi’nin
Ama farkında değilsin asıl güzelliğin yanı başında olduğunu
Güneş bana kızdığından mı nedir bilmem
Birden kara bulutların arkasına saklanıyor
Kız, biliyor musun, diyor, ne istiyorum
Bulutlu bir günde gökyüzünde yürümek
Kuşların cıvıltısında neşelenmek istiyorum
Kızım, ne yapıyorsun, ince boyunlu,
Kollarını iki yana açmışsın, ama kanatların kırık
Rüyalara dalmışsın, habire koşturuyorsun
Ne finaller umurunda, ne de Fahriye ablaların taşınmış olması
Ve aniden bir yağmur
Kız, gök düşüyor, diyor
Bırak düşsün, diyorum.
25 Mayıs 2025
Kayıt Tarihi : 25.5.2025 17:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!