Bir gün daha geçti Şiiri - Murat Ülkü

Bir gün daha geçti, koyu gölgesi uzun,
Eski bir şarkı gibi sustu sesi telefonun.
Ben bilerek yazmadım, bu ne ince hüzün,
Belki gelir bir 'nasılsın' nefesi, diye bekledim
​
Gönlümde bir yankı: "Unuttun bugün beni?"
Sanki takvimden düşmüş solgun bir yaprak gibi,
Oysa ben senle her anımızı ezberledim bil ki,
Bir küçük unutulmuşluk, aşka kocaman bir tuzak inanki...
​
Parmaklarım titrek, ekranda adın donuk,
Bir harf yazsam, bozulur bekleyişin büyüsü.
Korkuyorum ama hayrolur inşallah sessizliğin sonu,
Bana fısıldar yinede o acı gerçeği, ve yakar canı...
​
"Yoksa sen beni yavaş yavaş unutuyon mu?"
Adını anarken dudakta donan o son hece.
Söylesene, senin de kalbin sıkışıyor mu?
Yoksa bu vefasızlık sadece bana mı işkence?
​
Merak edip sen de yazmadın... işte bu an,
Aramızdaki en keskin, en soğuk bıçak inan.
Bu boşluk, bu ihmal, bu bir garip geçmez zaman,
İkimizin de kalbine mühür vuracak, en paslısından...
​
Belki de haklısın, yoruldu artık omuzlar,
Taşımaktan bu ağır ve çift kişilik bu bağı.
Ne zaman baksam, göğsümde biriken buzlar,
Çünkü anladım ki, bitmiş o tutkulu sevda çağı.

Şimdi ben de susarsam, koyu bir dilsizlik giyerim,
Senin unuttuğun yerden başlarım kendi hikâyeme.
Oysa ne çok sözüm vardı, sana söyleyeceğim,
Şimdi hepsi birer sır, dönmüş bir külliyeye.
​
Unuttun bugün beni, evet, bu net ve kesin hüküm,
Ve ben artık bu gerçeğe sessizce boyun bükerim.
Ne üzerim seni, ne de bir sitem ederim,
Geride kalan o boş sayfayı yırtar yakarım.
​
Çünkü aşk dediğin, daima iki kişiliktir,
Bir taraf susarsa, diğeri elbet yorulur,
Sen beni unuttun; bu benim hikayemdir,
Ve sonunda bana da düşen, o yanan sayfayı savurmaktır...
​
Ne bir isyan kaldı içimde, ne de bir feryat,
Sadece ruhumda dinen o eski ve yorgun fırtına.
Hadi çık gel, diyemem, yok ki bir açık kapı bana,
Zamanla bu, unutulan bir anı olarak kalır ardımızda.
​
Ve şimdi, son kez bakarım sönmüş ateşe,
Ne sana kırgınım, ne de o boş kalan güne.
Sen beni unuttun; ben ise bastığın eşiğe,
Yine yeni bir umutla adını fısıldarım tebessümle....