Bir Gün Bulacağım Şiiri - İbrahim İlhan 2

Bazen bir hayal gibi gördüğüm olurdu

Sonra kim bilir nerelerde kayboldu

Yaklaşıp geçerken bakmalıydım gözlerine

Yanı başımdan geçip gitti

Dönüp arkama bakamadım

Delirdiğimi sandım

Zifiri karanlıktı her şey

Baktı vefasızca bir ara duraklar gibi oldu

Bilmem neden bu şiir gibi

Her şey meçhul mu olacaktı böyle

Ben mi kendimi gizliyor

Yoksa sen mi kaçıyordun benden

Bulutların arkasında mı kalıyordu gerçekler

Bir gün bulacağım seni

Bir gün diyorum ama ne zaman bilmiyorum...

Everest tepesinden atlıyor

Bermuda da kayboluyorsun

Bulduğumu sandığım anda kaybediyorum seni

Mısırdaki piramidin gölgesinde gördüm seni

Ve gölge gitti sen yine kayboldun

Masum bir çocuktun içimde kimseler bilemez bu aşkı

Bir değil bin şiirde sen olsan

Yine de yetmez sana kelimeler...

Bir kum gibi avuçlarımdan akıyor

Damla gibi parmaklarımdan düşüyor

Bir kor gibi yüreğimde yanıyorsun

Yandıkça beni de yakıyordun

Oysa geriye kalan küllerinden seni bulacağımı sanıyordum

Sanki yıllarca mağaradan çıkmamış

Toprak altında bitmemiştin

Şimşek çaktı, yine kayboldun sen

Ani bir yıldırım gibi düşmüştün içime

Bir gün bulacağım seni

Ben şimdi susarım şiirlerim konuşur

Seni bulursam eğer her şey konuşur.