Bir Gün Bende Gideceğim Şiiri - Adem Efi ...

Sürmüşüm, ömür harımı,
Bir gün ben de gideceğim.
Doğru kılıp, ikrarımı,
Bir gün ben de gideceğim…
/
Dünyaya çivi çakılmaz,
Gitsen de dünya yıkılmaz,
Kim yaşasa burda kalmaz,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Her söylenene inanma,
Gidip de yalana kanma,
Ömür bu tükenmez sanma,
Bir gün ben de gideceğim…
/
Belki dünyadan dolmadan,
Sevdiğime sarılmadan,
Azığı bile almadan,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Ömür boyu, gülmesem de
Ne isteyip, bulmasam da
Belki hazır, olmasam da
Bir gün ben de gideceğim.
/
Neler neler kalır geri,
Gücün biter söner deri,
Her insanın son seferi,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Kimi bilmem, yasa bağlar,
Kimi yüreğini dağlar,
Kimi güler, kimi ağlar,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Uçup gider gönül kuşu,
Hiç sorulmaz kaçtır yaşı,
Geride bırakıp kışı,

Bir gün ben de gideceğim.
/
Sönüverir hayallerim,
Tutulacak ah dillerim,
Yazamaz olur ellerim,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Nefsimle durmadan savaş,
Asla etmeden de telaş,
Geri kalır bütün uğraş,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Niceler var geldi geçti,
Âşık oldu suyun içti,
Her gelenler anda göçtü,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Âdem’den beridir durmaz,
Zaman ki gideni vermez,
Kimi görür kimi görmez,
Bir gün ben de gideceğim.
/
Âdem Efiloğlu