Bir Gün Şiiri - Enes Tekin

Bir gün herkes çekip gittiğinde, boşluğun duvarları sana kendi sesini bile geri vermezken... işte o an anlayacaksın: kaybettiğin ben değilim, sensin.""

Bir gün, gecenin bile seni teselli edemediği bir an gelecek; o an kalbine saplanan boşluk, benden değil, kendinden vazgeçişinin cezası olacak.

""Bir gün, sevdiklerin bile seni ısıtamazken üşüyeceksin; o soğuk, benim yokluğumdan değil, senin hiç sahip olmadığın sadakatten vuracak seni."

"Bir gün, gece çökecek üstüne tüm ağırlığıyla; gökyüzü bile yüzüne bakmazken, o karanlığın içinde en çok beni arayacaksın-ama ben çoktan ışığımı senden çekmiş olacağım.

Bir gün kalabalıkların ortasında bile yapayalnız kaldığında, gölge gibi peşine takılacak o pişmanlık... işte o an anlayacaksın değdiğini sandığın her yanlışın seni nasıl tükettiğini.