Bir gün. Şiiri - Mehmet Tunçer

Bir gün..
O gün çok yakın
Ne taş kalpliliğin kalacak
Nede cam sertliğinde ki inadın
Yani senden geride
Bu gününden hiç ama hiç iz kalmayacak…

Bir gün..
O gün işte o gün
Yolunu kaybetmiş bir asi-rüzgâr
Uçuracak saçlarını
Teninde arayacaksın esintisini
Hep essin diye içinde
Soluyacaksın nefes nefes…

Bir gün..
O gün belki yarın
Aniden… Kendiliğinden…
Nasıl ve neden olduğunu bilemeden….
….Ve belki de zaman zaman..
Pişmanlık duyacağın!
Sevmeleri tadacaksın
Sevilmelerine doyamadığın…

Bir gün..
İşte öyle bir yalnız gününde
Düş perden karardığında
Acıların baharında
Bir vesikalık bakışta
Bir merhabada
Bir şiirin gizeminde
Bulacaksın onu içinde….
….Ve sen can olacaksın
Ve sen kan olacaksın
O adamın içinde…

Bir gün..
O gün belki de
Yarından daha yakın…
Kim demiş;
Kelebekler gülmeyi bilmez diye
Haydi gülümse…
Ayıp değil ya hayal kur, düşle
Falın öyle diyor akıllım...