Bir Gülüşten Ne Çıkar

İlk defa yüzüme güldü bugün,
İçimde huzur, gönlümde hüzün
Bu kadar güzel güldüğünü bilseydim,
Ömrümden verirdim, gülsün diye yüzün

Öyle kullanma beni
Kullanma saf güzel temiz hislerimi
Gönülden iste vereyim
Gençliğimin en güzel gunlerini

Unutlmaz bir Ekim günü
Belki hayatımın en güzel günü
Hani bir kelebek kozadan çıkarya
İşte o kadar naif güldün
Orda beni öldürdün
Benden beni götürdün

Sevsene beni
Birkerede sen sev be ne kaybedersin
Ki ben sevilecek bir adamım bence
İşinde gücünde kendi halinde

Bulaşmam öyle belaya pisliğe
İstemem tatsızlık problemim yok neşeyle
Bu şiirde bu Ekim gününde
Aşık oldum o karanlık gözlerine,sesine, gülüşüne...