Karanlık dehlizlerden inerken seni andım,
Secdedeydim, başımı, kaldırmadan bekledim.
Aldığım yol emrinin, sancısı yordu anamı
Bir aşk ile yıllardır, yolunda emekledim...
Ah, mübarek vuslatın, hayliyle geçen anlar
Senden başka “gel” diyen, her kim ise “yok” dedim
Aldığım mücevherler, kire pise bulaştı
Mantığımda maraz var, kire pise “pak” dedim...
Levhi Mahfuz emrinde, her şey senindir mutlak
Yarım yamalak ilmim, nasıl kavrar seni dost
Sağa sola savrulan, savruldukça dağılan
Tükenmişlik yolunda, çekip kurtar beni dost
Bu başlayan yolculuk, sana doğru gelirken
Baş bedenden habersiz, ayak, tırnak gereksiz
Yıkılmışken yol açtın, savurdun kül eyledin
Bir mübarek yel esti, aldı gitti sebepsiz.
Ölümcül baharların, son demine yetiştim
Çiçeklerin ezginliği, içerime dert oldu
Bu fani benim için, bir gülüşe değmedi
Mert diye sırt verdiğim, namertten namert oldu
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yarım yamalak ilmim, nasıl kavrar seni dost
Sağa sola savrulan, savruldukça dağılan
Tükenmişlik yolunda, çekip kurtar beni dost
Yüreğine, kalemine sağlık sevgili Hasan bey. Kutluyorum bu güzel şiiri.
Saygıyla.
Çiçeklerin ezginliği içerime dert oldu/
Bu fani benim için bir gülüşe değmedi/
Mert diye sırt verdiğim namertten namert oldu/
derin mana yüklü ve güzel bir şiir okudum, tebrik ediyorum, yalnız bu kıtanın üçüncü dizesinin son sözcüğünün yazılışnda bir sorun var gibi geldi, başarılar dileğiyle, selamlar...ali rıza atasoy
TÜM YORUMLAR (7)