Bir gölge düşerdi Şiiri - Murat Ülkü

Bir gölge düşerdi aynaya her gün,
Çiçek açmışken ruhumda bahar.
Pencereden odama sinsi fısıltılar dolar,
Her nefeste bir yaprak döker tomurcuklar.

Sızan ilk ışık, güne umutla uyandırırdı,
Sonra o acı, bir hançer gibi saplanırdı.
Davetsiz bir misafir var içimde, bilirim,
Sessizce içten içten yiyen, yavaş yavaş beni bitiren.

Saçlarım bir yıldız kayar gibi hızla dökülür,
Dokunduğum her yer, her şey bana yabancılaşır.
Gülüşüm dudaklarımda sadece mazide bir anı olur,
Deniz feneri gibi aydınlık gözlerim sönmeye başlar.

Her ilaç damlası, buz gibi bir veda busesi,
Ömrümden çalınan bir mevsim, her sancı.
Sislenir gözümde sevdiklerimin yüzleri,
Ellerimden kayan hayat, kendinden uzaklaştırır beni.

Ölümle bir dans bu, son demlerimde,
Müzik susar, bedenim yorgun düşer.
Aynı duygularla benimle bitiyor her şey,
Gül kokulu ruhum, bir gün toprağa döner.

Farkındayım, varlığım adım adım eksilir,
Ama içimde yine de bir direniş yankılanır.
Son bir tebessüm, son bir nefes, son bir ses,
Ve sonra, sebepsiz bir huzur, sonsuzlukla karışır.

Sessizce yayıldı odama beyaz bir ışık,
Penceremin camında bir kelebek durdu.
Bilirim, bu kanat çırpışlar bir davet,
Sonsuzluğa giden yolculuğun habercisi.

Geriye ne kaldı? Bir anlık tebessüm,
Bir lokma ekmek, bir yudum su, bir sıcak el izi.
Benimle birlikte sararıp solan her yaprak,
Sanki bir daha hiç yeşermeyecek gibiydi.

Her vedaya inat, yüreğimdeki tüm fırtınaları dindirip,
Bir şiir oldum, damla damla yürekten kağıda dökülüp,
Soluk soluğa koşan mısralar arasında hep nefes aldım,
Dans edip kelimelerle, duygularla yeni bir hayat buldum.

Şimdi fısıldıyorum göklere doğru son dileğimi:
Bu şiir yaşasın benden sonra, sizlere kalsın mirasım,
Unutma, yeniden açar bir gün, toprakta solan bu gülüm,
Ve en derin hüzün de bile, içten bir umutla yine can bulurum....

Ve şimdi, her rüzgâr esişinde, bir mısra fısıldar bana,
Gül kokum sinmiş her kelimeye, bensizlik bir hatıra şimdi.
Zamansız solsa da güllerim,
yüreğimde açan bir baharım ben.
Boş odalar, dolu anılarla bezeli,
bitmeyen bir şiirim ben...